طرح تفکیک زباله

به نام حضرت دوست

با تقدیم سلام و عرض ادب خدمت همه ی همشهریان گرامی

برای داشتن شهری سالم و لایق مردم باید تلاش کرد تا آن را ساخت، به بیان بهتر شهر سالم را باید ساخت نه در آرزوی آن بود و هیچ تلاشی نکرد. در راه ساختن شهری آباد و توسعه یافته لازم است تا همیشه از طرح ها و برنامه های توسعه ای بهره برد و برنامه های جدید و تازه ای پیشنهاد داد تا به هدف خود برسیم.

با توجه به سخنان بالا و از آنجائیکه هادی شهر از ظرفیت های خوبی در توسعه و پیشرفت بهره مند می باشد، می توان به فردایی بهتر و آبادتر امیدوار بود، اما شرطی اساسی در این مسیر وجود دارد و آن قبول، حمایت و تشویق در راه پیاده سازی آن برنامه ها و طرح هاست. در این مدت یعنی حدود 16 ماه از حضور ما در عرصه ی شورای اسلامی طرح های خوبی عملیاتی شد و برنامه های مناسبی در دست اقدام می باشد، ولی متأسفانه برخی طرح ها نادیده گرفته شدند و یا با بی محلی به گوشه ای نهاده شدند. تصمیم بنده بر این قرار گرفت تا جایی که می توانم برنامه ها و طرح هایی که ارائه شد را در اینجا برای شما بیان نمایم تا آگاهی نسبی از برنامه های شورای اسلامی و شهرداری داشته باشید.

یکی از معضلات اساسی شهرهای شمالی کشور، بحث زباله می باشد که بسیاری شهرها با آن دست به گریبانند و در برخی مواقع دست پیروز مربوط به زباله ها بوده است! طرح های جامعی در خصوص زباله، جمع آوری آن، تفکیک زیاله از مبدأ و بازیافت آن وجود دارد و می توان از آن ها بهره گرفت. تفکیک زباله از مبدأ که به مبادی تولید زباله مربوط می باشد در شهرهای کوچک از منازل آغاز می شود. برای این کار و فرهنگ سازی در این زمینه نیز چه بسیار طرح هایی که وجود دارند و شهرداری های گوناگون از آن ها بهره گرفته اند و همچنان در پی بهتر شدن این فرایند می باشند.

از آنجا که فرهنگ سازی در هر زمینه ای را می توان از خردسالی و کودکی آغاز نمود، توجه به نقش کودکان و دانش آموزان اهمیت بالایی دارد. به عنوان مثال راهنمایی و رانندگی در خصوص فرهنگ رانندگی در جامعه با برنامه هایی وسیع در مدارس به دنبال درونی کردن این فرهنگ در دانش آموزان بوده اند که می توان آن را تا اندازه ای موفق دانست. با طرح هایی مانند همیار پلیس و آشنایی کودکان با قوانین راهنمایی و رانندگی تلاش شده است تا کودکان را از سنین پایین با این قوانین و فرهنگ مربوط به آن آشنا کنند به امید اینکه در بزرگسالی به رعایت آن قوانین مبادرت بورزند. با توجه به اینکه این تجربه، موفیقت نسبی به دنبال داشته است، نقش کودکان در فرهنگ جامعه نمود خود را نشان داده است، و می توان بر این قشر از افراد جامعه برنامه ریزی کرد تا در طرح های دیگر از آن ها یاری گرفت. در بحث تفکیک زباله از مبدأ طرح هایی در سطح شهرها پیاده شده که خانم های خانه دار را تشویق به تفکیک زباله در خانه ها می نماید و با ارائه ی زباله های خشک به ایستگاه های مربوط به آن، با دادن مواد شوینده و بهداشتی در صدد تشویق این عزیزان در ادامه ی این فعالیت می باشند. بنده با توجه به مواردی که بیان داشتم در حدود دو ماه قبل در جلسه ی مشترک اعضای شورای اسلامی شهر و کارکنان شهرداری به ارائه ی طرحی پرداختم که علی رغم استقبال برخی عزیزان، با بی توجهی دیگر دوستان جامه ی عمل به خود نپوشید. بر حسب وظیفه بر آن شدم تا شما بزرگواران را نیز از آن آگاه کنم تا وظیفه ی خود را انجام داده باشم.

با توجه به نقش کودکان و دانش آموزان در فرهنگ سازی، پیشنهاد داده بودم که بحث تفکیک زباله از مبدأ را از مدارس آغاز کنیم و دانش آموزان را تشویق به این عمل نمائیم. از بروشورها و کارتون هایی که در این خصوص وجود دارد به آن ها داده شود و آن ها را نسبت به این مسئله آگاه نمود و از آن ها تقاضا کرد تا در تفکیک زباله تلاش داشته باشند. به عنوان پاداش برای آن ها، بعد از جمع آوری زباله های خشک در منازل و تحویل آن ها به ایستگاه های مربوط به جمع آوری زباله های خشک، با ارائه ی لوازم کمک آموزشی مانند دفتر، مداد، خودکار، مداد رنگی و... تلاش شود تا آن ها در این راه تشویق شوند و با انگیزه ای بیشتر به انجام این عمل بپردازند.

تصور می شود با توجه به تجربه ی راهنمایی و رانندگی در این خصوص و اینکه آموزش پذیری کودکان بیشتر و بهتر از بزرگسالان صورت می گیرد، روند رشد فرهنگ تفکیک زباله بهتر  و زودتر عملیاتی شود. متأسفانه استقبالی از این طرح از سوی مجموعه ی همکاران صورت نگرفت و این طرح مانند طرح هایی دیگر نادیده گرفته شد و تا امروز هیچ گونه اقدامی در رابطه با آن صورت نگرفت. باید توجه داشت که طرح فوق نیازمند مشارکت بسیاری از عزیزان در سطح شورای شهر، شهرداری و مدارس می باشد که اگر تصمیم بر عملیاتی شدن آن گرفته شود، می توان به آینده ای روشن در این رابطه امید داشت.

تلاش خواهم کرد تا طرح های دیگری که می تواند به آبادانی شهرمان کمک نماید در اینجا مطرح نمایم، به امید آگاه شدن دوستان و همشهریان عزیز و حمایت آنان در عرصه های گوناگون.

در پناه حضرت حق پاینده باشید.

 

سالروز درگذشت آیت الله طالقانی

سید محمود علایی طالقانی (13 اسفند 1289- 19 شهریور 1358)، سیاست­مدار و از فعالین نهضت ملی شدن نفت و نهضت مقاومت ملی، از بنیانگذاران جبهه ملی دوم، از بنیانگذاران نهضت آزادی ایران، عضو مجلس خبرگان قانون اساسی و نخستین امام جمعه تهران پس از انقلاب ۵۷ بود.

طالقانی یکی از مخالفان فعال حکومت پهلوی بود و در موقعیت‌ها و شرایط مختلف به مخالفت با رویه‌های جاری در حکومت دودمان پهلوی پرداخت و چندین بار در پی دستگیری روانه زندان شد. طالقانی از طرفداران دکتر مصدق و از اعضای جبهه ملی بود و در دوران پس از کودتای ۲۸ مرداد به فعالیت در نهضت مقاومت ملی پرداخت او در سال ۱۳۳۹ جزء هیات موسس جبهه ملی دوم بود و در کنگره ۱۳۴۱ جبهه ملی از سوی شرکت کنندگان در کنگره به عضویت در شورای مرکزی انتخاب شد . طالقانی سخنرانی افتتاحیه کنگره جبهه ملی ایران را انجام داد. او همچنین در سال ۱۳۴۰ به اتفاق مهندس بازرگان و دکتر سحابی نهضت آزادی ایران را بنا نهاد و تا پایان عمر عضو این مجموعه بود .

او در دوره‌های مختلف و شرایط گوناگون نظیر رویداد کشف حجاب و نهضت ملی شدن نفت، نهضت مقاومت ملی، کودتای ۲۸ مرداد، وقایع ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ به مخالفت علنی با رویکردهای جاری حکومت پهلوی پرداخت و همچنین بارها به دلایل مختلف نظیر پنهان کردن سید مجتبی نواب صفوی که در آن زمان فراری محسوب می‌شد یا ارائه آموزش‌های مذهبی و مبارزاتی و انتشار اعلامیه‌های اعتراضی به تبعید و زندان محکوم شد.

اندر مصائب ما ایرانیان!

چندی است که با دوستان در مورد مسائل و مشکلات گوناگونی که در سطح جامعه وجود دارد بیشتر صحبت می کنیم و لاجرم نظرات گوناگونی هم شنیده می شود. از هر دری سخن گفته می شود: مذهب، اقتصاد، اجتماع، سیاست و... . تفکراتی که توانستم با استفاده از آن ها به نقطه ای برسم تا بر اساس آن بتوانم به صحبت بپردازم بسیار زیاد بوده و هست؛ اما آن نقطه ای که به آن رسیدم!:

به عقیده ی من جامعه ی ایران از دو اصل اساسی رنج می برد، که این دو عامل، از هم گسیختگی های زیادی در عرصه های گوناگون زندگی اجتماعی و فردی به دنبال داشته و دارد. اولین اصل و اساسی ترین اصلی که می توان از آن به عنوان عامل تمامی عقب ماندگی ها و مصیبت های اجتماعی در جامعه ی ما و البته سایر جوامع نام برد، "عدم اندیشه کردن" درباره ی مسائلی است که به انحای گوناگون ما را با خود درگیر می کند. این عامل مصیبت بار که گریبان گیر بسیاری از ما شده است مانع از نگاه نقادانه و یا لااقل واقع بینانه به امور خواهد شد. در هر موضوعی که از آن ها اشاره رفت: مذهب، اقتصاد، اجتماع، سیاست و... می توان این نقصیه را مشاهده نمود و در رابطه ی آن ساعت ها و صفحه ها گفت و نوشت. مگر نه اینکه در بسیاری از آیات و روایات ما مسلمانان دستور و توصیه به تفکر و تعقل آمده است؟ پس چه بلایی بر سر ما آمده که در این روزگاری که هر موضوعی با فکر به پیش می رود، ما دست روی دست نهاده ایم و چشم به دهان این و آن دوخته ایم؟ آیات بسیاری در قرآن آمده که در انتهای آنها از عباراتی مانند: أفلا تعقلون؛ أفلا یتدبّرون؛ أفلا یتفکرون و... آمده است که همگی به آدمیان نهیب می زند: چرا اندیشه نمی کنید؟! چرا تأمل ندارید؟! چرا تدبیر به خرج نمی دهید؟! مگر در آن حدیث منقول از حضرت رسول (ص) خطاب به حضرت علی (ع) نیامده است که: یا علی؛ إذا تقرّب النّاسُ إلی خالقهم بأنواع البرّ، فتقرّب أنت إلیهِ بأنواع العقل: ای علی، زمانی که مردمان را مشاهده می کنی که به انواع نیکی ها و عبادات به خدایشان تقرّب می جویند؛ تو با انواع تفکر و تعقل تلاش کن تا به حضرتش نزدیک تر گردی.

نظریه انتقادی

نظریه انتقادی و تحلیل مسائل اجتماعی ...

نظریه­ ی انتقادی که از آن با عنوان مکتب فرانکفورت نیز نام برده می­ شود از مکاتبی است که بعد از مارکسیسم ایجاد شدند و همان­ط ور که نام آن­ ها نشان می ­دهد، نگاهی کاملاً نقادانه به مسائل دارند. این نظریه در 1923 در انستیتوی پژوهش اجتماعی در فرانکفورت آلمان تأسیس شد. آن­چه نظریه پردازان انتقادی می­ گفتند آن بود که فرهنگ و نیز کسانی که آن را هدایت و کنترل می­ کنند، استقلالی چشم­ گیر نسبت به سرمایه­ داران کسب کرده ­اند. در کلی­ ترین سطح، نظریه پردازان انتقادی بیش­تر از هر چیز به آن چیزی که صنعت فرهنگ نامیدند و سلطه ­ی فزاینده­ ی آن بر جامعه به طور عام و بر افراد به طور خاص می­ پرداختند. از نگاه آنان اشاعه دهندگانِ اصلیِ فرهنگ به توده­ ها، روزنامه­ ها، نشریات و فیلم­ های نسبتاً جدید و فرستندگان رادیویی و به طور کلی رسانه ­های جمعی هستند. آن­ها به چند دلیل تمرکز خود را متوقف بر فرهنگ کردند، از جمله این­که تأثیر فرهنگ بسیار انفعالی ­تر از تأثیر کار است، زیرا تأثیری بیست و چهار ساعته و هفت روز هفته احساس می­ شود. دیگر آن­که تأثیر فرهنگ بسیار مخفی ­تر است، به تدریج راه خود را به درون آگاهی مردم باز می­ کند و نحوه ­ی تفکر، احساس و عمل آن­ها را تغییر می­ دهد. دلیل دیگر این است که فرهنگ بر خلاف کار، که سلطه­ ای مرئی و قابل درک دارند، تا حد زیادی غیر مرئی است. به یک معنا، نظریه پردازان انتقادی دریافتند که مردم به جایی رسیده ­اند که به دنبال سلطه بر خودشان هستند.

سید جمال الدین اسد آبادی

هوالعلیم

سیدجمال الدین اسدآبادی  1897 – 1838

برخی او را زاده ­ی اسعد آباد کابل دانسته ­اند اما با توجه به اقوال مشهور و نوع نثر و اندیشه ­های شیعی که داشته است می­ توان بر این قول که زاده­ ی اسد آباد همدان است اطمینان بیش­تری داشت.

با توجه به افکار و فعالیت­ های سیاسی ­ای که داشت بیش­تر عمر خویش را در سفر یا به عبارتی در تبعید گذراند. سفرهای او به عراق، افغانستان، مکه، قاهره، هند، آلمان، پاریس، روسیه و ترکیه بود که در نهایت در ترکیه به قتل رسید.

اساس اندیشه­ های سیدجمال را می­ توان در این سه اصل خلاصه نمود:

1-     استقلال و آزادی­خواهی

2-     وحدت کشورهای اسلامی

3-     برانداختن جهل و نادانی مسلمانان