هفته ی گذشته یکی دیگر از یاران انقلاب عروج کرد. پدرخانم عزیزم، «حاج محمدقلی جهاندار» که مبارزه علیه ظلم و بیداد را قبل از انقلاب آغاز نموده بودند، در سال های جنگ تحمیلی با حضور در جبهه های جنگ به مقاومت ملی و مذهبی یاری رساند. با توجه به روحیه حق طلب، حق جو و حق گویی که داشتند همواره در مقابل جزم اندیشی و فساد ایستادگی نمودند. بعد از ابتلا به بیماری و با توجه به صدماتی که در جبهه ها دیده بودند روز دوشنبه 11 خرداد ماه 1394 به یاران شهیدش پیوست.

راهش و یادش گرامی باد.

درسوگ بزرگمرد جانباز خطه سبز و قهرمان پرور چالوس زنده یاد «محمد قلی جهاندارلاشکی» که پس از عمری مجاهدت فی سبیل الله همزمان با ایام ارتحال امام، غریبانه به امام و شهیدانش ملحق شد

تشییع اقیانوس

شبی تلخ است و دارد هول اقیانوس را با خود

دریغا برده کشتیبان ما فانوس را با خود

من از تشییع آن دریا دلِ بی باک دانستم

که گاهی می برد تابوت، اقیانوس را با خود

چنان جان رابه شادی سوی جانان برد، دست افشان

که گویا می برد هندوستان، طاووس را با خود!

دریغ ای جنگل مازندران! از خاک دامانت

اجل یک بار دیگر برد،کیکاووس را با خود

نه تنها رفت در فقدان او صبر از کف یاران

که برد انگار، شور و شادی چالوس را با خود

جهان دارا! جهان بگذاشتی بی آنکه برداری

از این دنیا، ریا و نخوت و سالوس را با خود

در آغوش برادر خفته ای شیرین و ما هر شب

کشیم این سو و آن سو تا ابد کابوس را با خود

به خاکستر نشستی بعد عمری سوختن درخود

ز داغت، شمع من! سوزانده ای ققنوس را با خود

قفس را درشکستی، پر زدی ای کاش می بردی

به همراهت مرا، این خسته محبوس را با خود…

افشین علاء     14/03/94