تک بیت دهم

تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن

که دوست خود روش بنده پروری دارد

4- شاداب باش!

   یک گل، یک گیاه وقتی شاداب و با طراوت می ماند که لقمه های آن پاک باشد. یعنی هوا و آب پاک در اختیار آن قرا گیرد. ما آدم ها هم همینطور هستیم. وقتی شاداب و سرزنده و سر حالیم که مواظب لقمه های مان باشیم ولقمه های مان پاک و طیب و طاهر باشد. این است که قرآن کریم می فرماید:

       

وَ لا تَأْکُلُوا أَمْوالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْباطِلِ

 مردم لقمه های حرام را مصرف نکنید

تک بیت هشتم

چون بُلبلم در باغ دل، ننگ است اگر جغدی کنم

چون گلبنم در گلشنش، حیف است اگر خاری کنم

مولانا جلال الدین رومی

3- مراقب باش!

«یا ویلتی لیتنی لم اتخذ فلانا خلیلا»

مراقب باش!

چای اگر یک شب تا صبح کنار صابون باشد طعم و بوی صابون می گیرد ودیگر به درد نمی خورد وجایش سطل زباله است. چرا؟

چون همنشین صابون بوده است. پس همنشینی اثر دارد. ما هم باهرکس بنشینیم و نشست وبرخاست داشته باشیم، رنگ و بوی اورامی گیریم. خیلی ها که جهنمی می شوند از همین راه است. ندیدی در قرآن یکی از ناله های اهل جهنم همنشینی با رفیق های ناباب است.؟

یا ویلتی لیتنی لم اتخذ فلانا خلیلا  (سوره فرقان/29 )

ای کاش با فلانی همنشین و رفیق نبودم.

2- مهربان باش!

«و..... فلا تقل لهما اف و لا تنهر هما و قل لهما قولا کریما ...»(سوره اسراء /23 )

 

مهربان باش!

یک سنگ ریزه، از اسمش پیداست؛ یعنی ریز است، ناچیز است. اما همین سنگ اگر در جوراب یا کفش ات باشد. تو را از رفتن و از حرکت باز می دارد. بعضی چیزها ریز است ناچیز است. اما انسان را از حرکت در راه خدا و به سمت خوبی ها باز می دارد. یکی از آنها نامهربانی نسبت به پدر و مادر است، هرچند کم باشد و در حد گفتن اُف باشد. این حرف خداست که فرمود:

لا تقل لهما اف

به پدرو مادر خود اف هم نگو.

روز شهید

سلام به همه ی دوستان عزیزم،

چند وقت بود می خواستم این شعر رو واستون بنویسم، ولی انگار نمیشد، الآن که فهمیدم امروز (22 اسفند) روز شهید نامگذاری شده، تصمیم گرفتم این کار رو انجام بدم، به افتخار ایران و ایرانی، به افتخار همه­ ی کسانی که به خاطر مام وطن از خیر جان خودشونم گذشتن. شعری دوست داشتنی و قابل تأمل:

 

که ایران چو باغی‌ست خرم بهار

شکفته همیشه گل کامکار

اگر بفکنی خیره دیوار باغ

چه باغ و چه دشت و چه دریا، چه راغ

نِگر تا تو دیوار او نفکنی

دل و پشت ایرانیان نشکنی

کزان پس بود غارت و تاختن

خروش سواران و کین آختن

زن و کودک و بوم ایرانیان

به اندیشه بد مَنه در میان

همه سر به سر، دست نیکی بَرید

جهانِ جهان را به بد مسپُرید

نخوانند بر ما کسی آفرین

چو ویران بود بوم ایران زمین

دریغ است ایران که ویران شود

کُنام پلنگان و شیران شود

به کام تو گردد سپهر بلند

دلت شاد بادا تنت بی گزند

چنین روز روزت فزون باد بخت

بداندیشگان را نگون باد بخت

بیا تا همه دست نیکی بریم

جهانِ جهان را به بد مسپریم

وزین پس بر آن کس کنید آفرین

که از داد آباد دارد زمین

بسازید و از داد باشید شاد

تن آسان و از کین مَگیرید یاد

کسی باشد از بخت پیروز و شاد

که باشد همیشه دلش پُر ز داد

1- گل باش!

وَإِذَا حُیِّیْتُم بِتَحِیَّةٍ فَحَیُّواْ بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا إِنَّ اللّهَ کَانَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ حَسِیبًا

 

گل باش!

 به گل آب بدهی گلاب می دهد؛ یعنی همان چیز، بهترش را به شما برمی گرداند.

خدا دوست دارد مثل گل باشیم. یعنی هرکس به ما محبتی کرد با محبت بیشتر پاسخ بدهیم.

«اذا حییتم بتحیة فحیوا بأحسن منها»

هنگامی که شما را احترام کردند شما زیباتر احترام کنید.

سوره: نساء، آیه: 86

تک بیت هفتم

بترس از خـدای و مـیازار کـس

ره رستگاری همین است و بس

 

"حکیم ابوالقاسم فردوسی"

تک بیت ششم

دشـنام خـلق را ندهم جز دعــا جواب

اَبرم که تلخ گیرم و شیرین دهم جواب

 

طالب آملی

ارزش انسان

دشت ها آلوده ست

در لجنزار گل لاله نخواهد رویید

 

در هوای عفن، آواز پرستو به چه کار آید؟

فکر نان باید کرد

و هوایی که در آن

نفسی تازه کنیم

 

گل گندم خوب است

گل خوبی زیباست

ای دریغا که همه مزرعه ی دلها را

علف هرزه ی کین پوشاندست

 

هیچکس فکر نکرد

که در آبادی ویران شده دیگر نان نیست

و همه مردم شهر

بانگ برداشته اند

که چرا سیمان نیست

و کسی فکر نکرد

که چرا ایمان نیست

 

و زمانی شده است

که به غیر از انسان

هیچ چیز ارزان نیست.

 

حمید مصدق