خوان آسمانی

ایـن دهـان بسـتی دهـانی بـاز شـد              تا خورنده­ ی لـقمه های راز شد

لـب فـروبـنـد از طـعـام و از شـراب             سوی خوان آسمانی کـن شتاب

گـر تو ایـن انـبان ز نـان خالی کنی              پُـر ز گـوهرهـای اجـلالی کنی

طـفل جـان از شـیر شـیطان باز کن              بـعد از آنـش با مَـلَک انـباز کن

چند خوردی چرب و شیرین از طعام،              امتحان کن چند روزی در صیام

چـند شـب ها خواب را گشتی اسیر،              یـک شـبی بیدار شو دولت بگیر

مثنوی معنوی؛ مولانا جلال الدین رومی

تک بیت سوم

تا توانی به جهان خدمت محـتاجان کن

به دمـی، یا دِرَمـی، یا قدمـی، یا قلمـی

تک بیت دوم

شنیده ام که بهشت آن کسی تواند یافت

کــه آرزو بـرســـانـد بـه آرزومــنـدی

 

"شهید بلخی"

تک بیت نخست

آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است:

با دوستان مروّت

با دشمنان مدارا

 

"خواجه حافظ شیرازی"